آیت الله سید نجم الحسن رضوی کراروی در سال ۱۳۳۷ هجری در منطقه ی کراری از مضافات «الله‌آباد» ایالت «اوترا پرادش» چشم به جهان گشود. پدر وی «سید فیض محمد رضوی» بود.
وی تحصیل ابتدایی را در منطقه کراری به اتمام رساند و سپس در سال ۱۹۲۷ میلادی به مدرسه‌ی «ناظمیه لکهنؤ» عازم شد و در آنجا به مدت سه سال به تحصیل مشغول بود. بعد از آن در مدرسه‌ی «سلطان المدارس» حضور داشت که بعد از اخذ مدرک «صدر الافاضل» در سال ۱۹۳۸ میلادی، به تحصیل در «مدرسه الواعظین» ادامه داد.
از اساتید وی می توان به آیت الله سید نجم الحسن رضوی آمروهوی، آیت الله سید ناصر حسین موسوی کنتوری، علامه سید بن حسن نونهروی، علامه ظهور حسین، مولانا سید بن حسن و مولانا سید عالم حسین اشاره کرد.
این عالم هندوستانی خدمات زیادی به دین مبین اسلام انجام داد که از جمله آنها می‌توان به خدمات ذیل اشاره کرد:
۱. ۱۷ ژانویه سال ۱۹۴۱میلادی در منطقه کراری (از مضافات الله‌آباد) مدرسه‌ای به نام «امجدیه» را بنا نهاد که هنوز به فعالیت خود ادامه می دهد.
۲. در سال ۱۹۴۳میلادی، مدیریت ماهنامه «الواعظ» را بر عهده گرفت.
۳. زمان تقسیم هندوستان، به پیشاور عازم شد و در آنجا مشغول خدمات دینی گردید.
۴. سال ۱۹۴۸میلادی، در شهر پیشاور مجلس علمای شیعه شکل گرفت که علامه کراروی به عنوان ناظم اعلای آن منتخب شد.
۵. در سال ۱۹۵۰میلادی، مراسم هفت روزه ای به نام «شهاب ثاقب» را اجراء نمود که هنوز هم ادامه دارد.
۶. در سال ۱۹۷۴میلادی، شورای پاکستان تشکیل شد و علامه نجم الحسن رکن آن قرار گرفت و این مسؤلیت را به مدت سه سال بر عهده داشت.
با توجه به اینکه آیت الله نجم الحسن در نویسندگی تبحر داشت، کتاب های متعددی نوشت که می‌توان به چهارده ستاره، ستاره های بهتر، تاریخ اسلام، ذکر العباس، مختار آل محمد، روح القرآن، الغفاری، نص خلافت و حاشیه لواعج الاحزان اشاره کرد.
این عالم هندوستانی در ماه مبارک رمضان سال ۱۴۰۲ هجری دعوت حق را لبیک گفت و در شهر پیشاور به خاک سپرده شد.
